06 Μάι O ρόλος του πατέρα στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού
Ο ρόλος του πατέρα είναι εξαιρετικά σημαντικός για την ανάπτυξη του παιδιού από τη γέννηση έως την ενηλικίωση. Τα μωρά ήδη από την ηλικία των τριών μηνών καταλαβαίνουν τη διαφορά μεταξύ του μπαμπά και της μαμάς, από τη διαφορετική μυρωδιά τους, από τον ήχο της φωνής τους και από τον τρόπο που τα κρατούν.
Οι μπαμπάδες προσφέρουν ποικίλα ερεθίσματα, καθώς προτιμούν να επικοινωνούν μέσω του έντονου, κινητικού παιχνιδιού σε αντίθεση με τις μαμάδες που προτιμούν να τους μιλούν, να τους διαβάζουν παραμύθια ή να τους τραγουδούν με ήρεμη φωνή. Τα παιδιά μέσω του παιχνιδιού δεν ψυχαγωγούνται απλώς. Μαθαίνουν να διαντιδρούν με τους άλλους, αντιλαμβάνονται τα όρια και αναπτύσσουν την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων. Έτσι, οι μπαμπάδες παίζοντας με τα παιδιά τους, τα βοηθούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και να αυτορρυθμιστούν.
Τα παιδιά των οποίων οι μπαμπάδες εμπλέκονται στην ανατροφή τους, έχουν λιγότερα συμπεριφορικά προβλήματα, καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις, υψηλή κοινωνική λειτουργικότητα και τολμούν περισσότερο. Επιπλέον, γίνονται πιο ανθεκτικά και αναπτύσσουν τη φυσική τους περιέργεια, η οποία τους επιτρέπει να εξερευνούν τον κόσμο, χωρίς να φοβούνται. Καθώς μεγαλώνουν η στενή σχέση με τον πατέρα τα προστατεύει από τις κακοτοπιές της εφηβείας, σύμφωνα με τις έρευνες που δείχνουν ότι όσα παιδιά αισθάνονται κοντά με τον πατέρα τους δεν παρασύρονται εύκολα και έχουν υψηλότερα ποσοστά αυτοαποδοχής.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης αναφέρουν ότι τα αγόρια που έχουν στενή σχέση με τον πατέρα τους, έχουν μειωμένη πιθανότητα να εμπλακούν με τον νόμο. Επιπλέον η καλή σχέση με τον πατέρα διασφαλίζει καλύτερη επίγνωση και έκφραση των συναισθημάτων. Οι ίδιοι μελετητές ανακάλυψαν, ότι τα κορίτσια που έχουν στενή σχέση με τους μπαμπάδες τους, κινδυνεύουν λιγότερο να αναπτύξουν προβλήματα στη σφαίρα της ψυχικής υγείας και έχουν περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθούν σε ανεξάρτητες γυναίκες με υψηλή αυτοεκτίμηση.
Οι πατέρες παρέχουν ένα θετικό ανδρικό πρότυπο για τα παιδιά τους και βοηθούν στην προώθηση/ενίσχυση καλών συμπεριφορών. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά με περισσότερο εμπλεκόμενους πατέρες τείνουν να έχουν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς και ελέγχου των παρορμήσεων, μεγαλύτερη διάρκεια προσοχής και υψηλότερο επίπεδο κοινωνικότητας. Τα παιδιά αυτά τείνουν επίσης να είναι πιο συμπονετικά και γενναιόδωρα, με αυξημένη επίγνωση των αναγκών και των δικαιωμάτων των άλλων.
Τα παιδιά είναι εκ φύσεως γεμάτα ερωτήσεις και οι μητέρες και οι πατέρες προσεγγίζουν αυτές τις ερωτήσεις με διαφορετικούς τρόπους. Οι ενεργοί γονείς με διαφορετικές προσεγγίσεις στη γονική μέριμνα είναι ο ιδανικός τρόπος για να εκτεθούν τα παιδιά σε ένα ευρύ φάσμα σκέψης. Οι ενεργοί πατέρες έχουν μια μοναδική ευκαιρία να μοιραστούν τη δική τους οπτική για τη ζωή και να διδάξουν στα παιδιά τους πολύτιμες δεξιότητες ζωής.