Πώς μπορούν οι γονείς να διευκολύνουν την ενασχόληση του παιδιού τους με ένα άθλημα;

    Ο ρόλος του γονιού από πολύ μικρή ηλικία είναι να ωθήσει το παιδί του να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, δίνοντάς του ποικίλα ερεθίσματα και βοηθώντας το να γνωρίσει πολλά, διαφορετικά αθλήματα ώστε να επιλέξει το ίδιο ποιο του ταιριάζει καλύτερα. Έπειτα, ο ρόλος αυτός είναι καλό να παραμένει καθαρά επικουρικός και υποστηρικτικός. Δηλαδή να βοηθάει το παιδί σε πρακτικό επίπεδο (μετακινήσεις σε προπονήσεις, σωστή διατροφή, ξεκούραση) αλλά και σε ψυχολογικό επίπεδο (άνευ όρων αποδοχή, αγάπη, υποστήριξη στη διαχείριση δυσκολιών) έτσι ώστε να γίνει η ενασχόλησή του παιδιού του με ένα άθλημα όσο το δυνατόν πιο εύκολη και ευχάριστη.

   Πολλές φορές οι γονείς γίνονται αυστηροί, επικριτικοί ή παρεμβατικοί χωρίς να έχουν πλήρη επίγνωση. Δυστυχώς, μία τέτοια στάση τους οδηγεί άθελά τους στο να βιώνει το παιδί απόρριψη, καθώς δε νιώθει ότι γίνεται αποδεκτό για αυτό που πραγματικά είναι και ότι οφείλει να προσπαθεί συνεχώς περισσότερο για να ικανοποιήσει τους σημαντικότερους ανθρώπους στη ζωή του, τους γονείς του.

    Κάθε παιδί, ενσωματώνει την εικόνα που οι γονείς καθρεφτίζουν στα μάτια τους. Άρα, όταν ένα παιδί μεγαλώνει στην  πίεση και την αυστηρή κριτική , μαθαίνει το ίδιο να γίνεται ο πιο αυστηρός κριτής του εαυτού του, ως ενήλικας, γεμίζει με άγχος και εμπλέκεται σε ένα αέναο κυνήγι μιας άπιαστης τελειότητας.Πρώτο βήμα είναι λοιπόν, να βοηθήσουμε το γονέα να κατανοήσει την συμπεριφορά του και τις επιπτώσεις της στην ψυχοσύνθεση του παιδιού, χωρίς όμως να έχουμε διάθεση να τον επικρίνουμε. Ας μην ξεχνάμε ότι κάθε γονέας με τη σειρά του κουβαλάει το δικό του οικογενειακό φορτίο. Αυτό επιλέγει, γιατί αυτό γνωρίζει.  Έπειτα, σε συνεργασία μαζί του, του προτείνουμε εναλλακτικές επιλογές, έτσι ώστε να συμμετέχει, χωρίς να γίνεται επικριτικός. Έρευνες δείχνουν ότι ο «μέτρια εμπλεκόμενος» γονέας, στην αθλητική ενασχόληση του παιδιού του, είναι ο τύπος γονέα που τελικά συμβάλλει στο μέγιστο βαθμό στη μεγιστοποίηση της απόδοσής του.