Σκέψεις ενός δασκάλου

04 Οκτ Σκέψεις ενός δασκάλου

Ο καιρός άρχισε να κρυώνει. Καιρός για ζεστό καφέ. Ετοιμάζομαι να πάω τον πρωινό μου περίπατο και ακούω στην τηλεόραση ότι είναι η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών. Εκπαιδευτικός… λειτούργημα για κάποιους, ένδειξη τεμπελιάς και ευκαιρία για ραστώνη  για άλλους. Ένα επάγγελμα με αντιθέσεις: καθημερινότητα γεμάτη ένταση και ευθύνη, παρατεταμένο καλοκαίρι χαλάρωσης και ανεμελιάς.

Είμαι πια μεγάλος. Έχω ζήσει τις εποχές όταν ο δάσκαλος ήταν αξιοσέβαστος, έχω προλάβει και το σήμερα που ο δάσκαλος δέχεται πιέσεις από γονείς και συχνά απαξιώνεται από τα παιδιά.

Δεν ήθελα να βγω στη σύνταξη. Η δουλειά στην τάξη για μένα δεν ήταν δουλειά. Ναι, κουραζόμουν, κάποιες φορές η ματαίωση της προσπάθειάς μου με γέμιζε θλίψη, συχνά είχα πονοκεφάλους από την ένταση, αλλά  παράλληλα έπαιρνα ζωή από την αθωότητα των μαθητών μου, από την ευγνωμοσύνη που συχνά εξέφραζαν και από την άδολη αγάπη που μου έδειχναν. Αγάπη που ήταν ανεξάρτητη από βαθμούς και διαβάσματα. Αγάπη που γεννιόταν από  το «μαζί». Μαζί περνούσαμε τα πρωινά μας. Πρωινά που δεν ήταν στατικά. Είχαν απρόοπτα, είχαν γέλια, είχαν μαλώματα και μονιάσματα. Οι μαθητές κρατάνε τον δάσκαλο ζωντανό και τον φέρνουν σε επαφή με το σήμερα. Όσες λέξεις τους μάθαινα εγώ, άλλες τόσες μου μάθαιναν εκείνοι. Στους μαθητές μου χρωστάω όσα έχω μάθει για την τεχνολογία, στους μαθητές μου χρωστάω την ανεκτικότητά μου στο διαφορετικό.

Όταν παλιοί μου μαθητές ερχόντουσαν να με ξαναβρούν, η συγκίνησή μ΄έκανε σχεδόν να δακρύζω. Το γεγονός ότι μπήκαν στον κόπο να με ξανασυναντήσουν, το ότι δεν με ξέχασαν, αποδείκνυε ότι ο ρόλος μου ήταν ουσιαστικός, ότι το έργο μου απέδιδε καρπούς, ότι η ζωή μου είναι σημαντική. Δεν θα άλλαζα το επάγγελμά μου με κανένα άλλο. Όχι για τις αργίες και τις καλοκαιρινές διακοπές. Για τα παιδιά και γιατί είχα την ευκαιρία για 35 χρόνια να ζω στον κόσμο τους.

Γι΄ αυτόν τον λόγο, επ’ ευκαιρία της σημερινής ημέρας, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ.

Ευχαριστώ τους γονείς όλων των μαθητών μου, που μου εμπιστεύτηκαν τα παιδιά τους για τόσες ώρες.

Ευχαριστώ τους δικούς μου δασκάλους που έβαλαν το μικρό ή μεγάλο λιθαράκι τους στο οικοδόμημα που λέγεται εκπαίδευση.

Ευχαριστώ όλους εσάς, τους μαθητές μου, γιατί ο καθένας σας μου έδωσε κάτι κι ας μην το ξέρει. Όλοι λένε πόσα πολλά προσφέρει ο καλός δάσκαλος στον μαθητή. Εγώ θέλω να φωνάξω πόσα πολλά προσφέρει ένας μαθητής στον δάσκαλό του. Σας ευχαριστώ. Είμαι περήφανος που υπήρξα δάσκαλός σας.

Ευάγγελος Β.

Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός